زندگینامه حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها)
تاریخ انتشار: ۵ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۷۷۹۱۰۹
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا خَدیجهَ الکُبری ...
اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا زَوْجَهَ رَسُولِ اللَّهِ سَیِّدِ الْمُرْسَلینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا زَوْجَهَ خاتَمِ النَّبِیّینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّ فاطِمَهَ الزَّهْراءِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ سَیِّدَىْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّهِ اَجْمَعینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّ الْأَئِمَّهِ الطَّاهِرینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّ المُؤْمِنینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّ الْمُؤْمِناتِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا خالِصَهَ الْمُخْلِصاتِ، اَلسَّلامُعَلَیْکِ یا سَیِّدَهَ الْحَرَمِ وَ مَلائِکَهَ الْبَطْحآءِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اَوَّلَ مَنْ صَدَّقَتْ بِرَسُولِ اللَّهِ مِنَ النِّساءِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا مَنْ وَفَتْ بِالْعُبُودِیَّهِ حَقَّ الْوَفآءِ، وَ اَسْلَمَتْ نَفْسَاً وَ اَنْفَقْتَ مالَها لِسَیِّدِ الْأَنْبِیآءِ اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا قَرینَهَ حَبیبِ اِلهِ السَّمآءِ، اَلْمُزَوَّجَهِ بِخُلاصَهِ الْأَصْفِیآءِ، یَا ابْنَهَ اِبْراهیمَ الْخَلیلِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا مَنْ سَلَّمَ عَلَیْها جَبْرآئیلُ، وَ بَلَّغَ اِلَیْهَا السَّلامُ مِنَ اللَّهِ الْجَلیلِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا حافِظَهَ دینِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا ناصِرَهَ رَسُولِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا مَنْ تَوَلّى دَفْنَها رَسُولُ اللَّهِ، وَ اسْتَوْدَعَها اِلى رَحْمَهِ اللَّه، اَشْهَدُ اَنَّکَ حَبیبَهُ اللَّهِ وَ خِیَرَهُ اُمَّتِهِ، اِنَّ اللَّهَ جَعَلَکِ فى مُسْتَقَرِّ رَحْمَتِهِ فى قَصْرٍ مِنَ الْیاقُوتِ وَ الْعِقْبانِ، فى اَعْلى مَنازِلِ الْجَنانِ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکِ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ
به گزارش گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از شهرکرد؛ حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) همسر گرامی پیامبر مکرم اسلام حضرت محمد (ص) و مادر ارجمند حضرت فاطمه زهرا (س) است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حضرت خدیجه (س) از قبیله قریش بود. پدرش خُوَیلد بن اسد و مادرش فاطمه بنت زائده است که هر دو از ریشه دارترین و اصیلترین خاندانهای عرب در حجاز بودند.
پدرش خویلد در دوره جاهلیت، مهتر طائفه خود و از محترمان قریش به شمار میرفت و دارای موقعیتی ممتاز بود.
او چند سال (حدود ۱۵ سال) قبل از عام الفیل و ۶۸ سال پیش از هجرت پیامبر (ص)، در مکه مکرمه به دنیا آمد.
خدیجه کبری (س) پیش از ظهور اسلام از زنان بر جسته قریش محسوب میشد و به او «طاهره»، «مبارکه»، «سیده زنان قریش»، «بانوی دوراندیش و خردمند» و «بانوی عاقل» میگفتند که نشان دهنده جایگاه بالای او در میان مردم است.
او بانویی وزین و با وقار، عفیف و پاکدامن، پرهیزکار و مورد احترام، و انسانی روشن بین و دور اندیش، علاقهمند بهمعنویات، با سخاوت، معتقد به حق و حقیقت و متمایل به اخبار آسمانی بود.
آن حضرت (س) علاوه بر کثرت اموال و املاک، از نظر عقل و زیرکی نیز برتری فوق العادهای داشت و او را «ملکه بطحاء» میگفتند.
حضرت خدیجه (س) در دوران جوانی با تشکیل کاروانهای تجاری و با مدیریت و درایتی قوی، و به دور از رسم تاجران آن زمان که از طریق رباخواری ثروت اندوزی میکردند، به تجارت و کسب درآمد روی آورد. چندین شتر در دست کارگزاران او بود که در اطراف کشورهایی مثل شام، مصر و حبشه، رفت و آمد و داد و ستد میکردند.
خدیجه کبری (س) از ثروتمندترین افراد مکه بود، ولی هرگز از یاری فقیران روی برنگرداند و خانهاش همواره کعبه آمال مردم بینوا و پناهگاه نیازمندان بود.
حضرت خدیجه (س) از طرف پدر با رسول خدا (ص)، عموزاده بود و نسب هر دو به قصی بن کلاب میرسید. او از لحاظ نسب از همه زنان پیامبر اکرم (ص) به ایشان نزدیکتر است.
حضرت خدیجه قبل از ازدواج با رسول خدا، ۲ بار ازدواج کرده بود. نخست زن ابو هاله هند بن نباش بن زراره و پس از آن زن عتیق بن عائذ از بنی مخزوم گردید؛ که هر دو از دنیا رفته بودند. وی از ابو هاله صاحب دو پسر و از عتیق صاحب یک دختر شد.
البته عدهای از علما هم معتقدند که خدیجه (س) پیش از آن، ازدواجی نکرده بود و فرزندان منتسب به او، مربوط به خواهرش میباشد.
پس از این دو ازدواج، با آن که زنی زیبا و مالدار بود و خواستگاران فراوانی از جمله که مردان ثروتمندی از قریش مانند ابوجهل بن هشام و عقبه بن ابی معیط داشت، ازدواج نکرد و با مالی که داشت به بازرگانی پرداخت.
خدیجه (س) وقتی آوازه درستی و امانتداری و خوش خلقی محمد امین (ص) را شنید، در پی مذاکراتی با ابوطالب عموی پیامیر (ص)، برادر زاده او محمد (ص) را برای امور مربوط به داد و ستدها در کاروان تجارتی خود انتخاب کرد و محمد امین (س) از سوی او و برای تجارت، به شام رفت.
پس از این سفر تجارتی بود که خدیجه شیفته لیاقت، نجابت، امانت داری و راستگویی، خوی نیکو، مکارم اخلاقی و معنوی، شخصیت ممتاز و محترم، و خصال پسندیده محمد امین (ص) شد و به ازدواج با او مایل گردید. سپس زنی به نام نفیسه دختر علیه را واسطه قرار داد تا آمادگی او را برای ازدواج، به اطلاع محمد (ص) برساند و به دنبال مجلس عقد باشکوهی در خانه خود، همسر آن حضرت (ص) شد.
بعضی از مورخان معتقدند که خدیجه خود موضوع را با محمد امین (ص) در میان گذاشت و به گفته ابن هشام مورخ مشهور، به وی گفت: «عموزاده من! به واسطه خویشاوندی که میان من و تو وجود دارد، و عظمت و احترامی که در نزد قوم خود داری، و امانت و خوی نیکو و راستگویی که در تو هست، میخواهم صریحاً به تو بگویم که مایلم به همسری تو درآیم»، پیامبر (ص) موضوع را با عموی خود ابوطالب در میان گذاشت، و ابوطالب نظر موافق خود را اعلام کرد که نفیسه بانوی واسطه نیز آمادگی محمد امین (س) را به خدیجه (س) خبر داد.
این ازدواج مبارک ۱۵ سال قبل از بعثت پیامبر (ص) و هنگامی صورت گرفت که ۲۵ سال از عمر شریف آن حضرت (ص) و ۴۰ سال از عمر حضرت خدیجه (س) میگذشت.
چنان که بین مورخان مشهور است و اهل سنت نیز آنرا تأیید میکنند، خدیجه به هنگام ازدواج با محمد (ص) ۴۰ سال داشت، اما با توجه به تعداد فرزندانی که از این ازدواج به دنیا آمده است، میتوان گفت: تاریخ نویسان عدد ۴۰ را از آن جهت که عدد کاملی است انتخاب کرده اند. ابن سعد به اسناد خود از ابن عباس روایت میکند که سن خدیجه هنگام ازدواج با محمد (ص) ۲۸ سال بوده است.
مراسم عقد آنها با حضور عموهای پیامبر (ص) و بستگان خدیجه (س) که از همه مشهورتر پسرعموی او ورقه بن نوفل بود، انجام و خطبه عقد توسط ابوطالب که بزرگ بنی هاشم و عمو و کفیل پیامبر (ص) بود، اجرا شد و برخلاف سنتهای ازدواج در میان اعراب جاهلی آن زمان، خدیجه (س) بخش زیادی از مال و ثروت و دارایی خود را به محمد (ص) هدیه کرد.
مهریه حضرت خدیجه (س) بنا بر برخی نقل ها، ۲۰ شتر و بنا به نقل بعضی ۱۲ اوقیه و نیم که ۵۰۰ درهم میشود، بود.
این جریان باعث شد زنان مکه رابطه شان را با خدیجه (صس) قطع کنند و او را تنها گذاشتند.
امام صادق علیه السلام میفرمود: «وقتی خدیجه علیهاالسلام پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را به همسری برگزید، زنان مکّه به دلیل دشمنی با آن حضرت، از او دور شدند، آنان نه تنها به خدیجه علیهاالسلام سلام نمیکردند؛ حتّی از رفت و آمد زنان دیگر هم جلوگیری مینمودند. به این ترتیب وحشتی عجیب بر وجود خدیجه مستولی شد. البته او بیشتر از این میترسید که به پیامبر صلی الله علیه و آله آسیبی برسانند. وقتی خدیجه به فاطمه حامله شد، فاطمه در شکم مادر با او سخن میگفت و مونس مادر بود و او را به صبر توصیه میفرمود. امّا خدیجه این حالت را از پیامبر مخفی میداشت تا آن که روزی حضرت داخل شد و شنید که خدیجه با کسی سخن میگوید. حضرت به اطراف نگریست، امّا کسی را ندید، پرسید:,ای خدیجه! با چه کسی سخن میگویی؟، خدیجه در پاسخ به کودکی که در شکم داشت، اشاره کرد و پاسخ داد: فرزندی که در شکم دارم، با من سخن میگوید و مونس من است. حضرت فرمود: در همین لحظه جبرییل به من خبر داد که این فرزند دختر است. او و نسل او طاهر، بابرکت و خجسته است و خداوند نسل مرا از او به وجود خواهد آورد. از نسل او امامان دین متولّد میشوند و حق تعالی بعد از قطع وحی، آنها را جانشین خود در زمین قرار میدهد.»
بهر حال ثمره این ازدواج، دو پسر به نام قاسم و عبدالله که هر دو قبل از بعثت پیامبر (ص) از دنیا رفتند و چهار دختر به نام زینب، ام کلثوم، رقیه و فاطمه زهرا (سلام اله علیها) بود. فاطمه زهرا (س) بعد از بعثت به دنیا آمد.
انتهای پیام/ش
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ماه مبارک رمضان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۷۷۹۱۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اشتراکات وثیق شیعه و اهل سنت
به گزارش خبرنگار حوزه استان های خبرگزاری تقریب، متن یادداشت به شرح زیر است:
مکتب تشیع و اهل سنت، این دو مذهب اصلی دین اسلام در موارد زیر توافق دارند: 1- اصول ایمانی مشترک:
توحید: هر دو شیعه و اهل سنت به توحید و یگانگی خدا ایمان دارند.
نبوت: هر دو گروه ایمان به پیامبران الهی دارند و پیروی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را مورد تأیید قرار میدهند
معاد: هر دو شیعه و اهل سنت به معاد و روز قیامت ایمان دارند.
2- عبادات مشترک:
قرآن و سنت پیامبر: هر دو گروه از قرآن و سنت پیامبر اسلام به عنوان منابع اصلی دینی استفاده میکنند.
نماز، روزه و حج: هر دو شیعه و اهل سنت این عبادات را انجام میدهند، با اختلافات کوچکی در جزئیات. 3- محبت به اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله):
هر دو شیعه و اهل سنت از محبت به اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) و احترام به آنان اطلاع دارند. اهل بیت پیامبر شامل حضرت علی (علیهالسلام)، حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها)، امام حسن (علیهالسلام)، امام حسین (علیهالسلام) و سایر افراد خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله) میشوند.
4- معرفت با امامان اهل بیت:
شیعه به معرفت با امامان اهل بیت اهمیت زیادی میدهند. آنها معتقدند که امامان اهل بیت، رهنمودگران و معصومان هستند و دستورات آنها برای مسلمانان بسیار حائز اهمیت است.
5- مراسم و عبادات خاص:
شیعه و اهل سنت در مراسم خود، مانند عید قربان، از عبادات مشترکی استفاده میکنند که در هر دو مذهب تفاوت های جزئی دارد.
انتهای پیام/